Sedes Sapientiae G. Jorge Allan Tengco |
Sedes
Sapientiae
Kung
tapunan ko nang pansin ang Birhen minamahal, iba’t-iba ang sagisag
na sa kanya’y nakikintal; narong Siya at tawaging “Luklukan ng
Karunungan” na paksa ng aking Tulang papuri sa Inang hirang; para
bagang Siya’y “trono” at reyna ang karunungan, na sa Kanya’y
nakalikmo’t naghaharing buong dingal; Kayo ang Sedes Sapientiae
na Luklukang lagging buhay ng Dunong na makalangit ng Diyos na
walang hanggan.
---o0o---
Ang
totoo ang Birhen ko’y matalino’t sakdal-dunong, biyaya ng Diwang
Banal sa Kanya ay mayamungmong; bawat kilos sa ginawa, bawat pasya
niya’t layon ay puno ng karunungang kinalugdan nitong Poon;
papaano’y Ina Siya na naglihi at kumalong sa Mesiyas nitong mundong
“sulo, tanglaw, ilaw, dunong;” sa kanya nga bilang Ina
karununga’y ibinunton upang bawat gawin Niya’y kalugdan ng
Panginoon.
---o0o---
Yaongh
Sanggol na sa tiyan ng Birhen ko’y dala-dala ay Verbo pong
mabathala, Diyos Anak n Persona; sa pagka-Dios ang limikha’y
dili-bat, OO, SIYA, na sa lupa ay bumaba’t tumubos sa kaluluwa;
kaya siya’y karunungang nagging taong-abang-aba, naging Anak na
mistula nitong Inang Birheng reyna; Luklukan ng Karunungang pamagat
na sakdal-ganda, ang lapat na isagisag sa Ina kong sinisita.
---o0o---
Sa
buntala at bituing sa langit ay kumikislap, karunungan ng lumikha’y
pilit na nababanaag; hirap san a sinalunga at sa dugong itinigmak,
mahiwagang karununga’y masisipat sa Mesiyas; at nang itong Birheng
Ina sa sala ay iniyiwas, hindi kayang maitatwa ang Dunong ng
bunying Anak: kaya naman Luklukan ng Karunungang ating bansag ay
likas at natutugma sa Birhen kong mapamihag.
---o0o---
Nang
si Jesus ay mangaral Bawat wika niya’t aral ay dunong na
di-makayang isipin ng madlang-bayan; bata pa lamg sa “Simbahan”
lubos Siyang hinangaan ng Doktor at mga pantas, nang sumagot sa
tanungan; yaong kanyang talinhagang karaniwa’t mabababaw ay hitik
sa mga payo at banal na mga aral; papaano’y Diyos itong karunungang
walang hanggan, si Jesus na pinaglihi ni Mariya’t iniluwal.
---o0o---
Sa
lumpo at mga bingi, patay mandi’t mga bukag na binigyan ng ginhawa
at .lunas ang inilapat; sa himlang pinakita nang sa tubig ay lumakad
at ang hangi’y pinahinto sa bagsik ng pangungusap; sa lahat ng
gawang ito si Jesus ay nagpamalas nang Dunong na di makayang ilarawan
nating lahat; at si Jesus ay hindi ba ang Bathala naming Anak ni
Maria siyang Trono at Luklukang matatawag?
---o0o---
Kaya
kayong ang nais ay dumunong at maging paham, dumulog sa Birheng Inang
Luklukan ng karunungan; ang labo ng pagiisip at ulap ng kalooban,
tatanglawan ng sulo ng dunong nitong Inang mahal; sa iyo mang
pagaaral, sa hatol na kailangan, dumaing ka’t nang bigyan ka ng
dunong at katarungan; sa mag-Inang Maria’t Jesus na bukal ng
karunungan, alinlanga’y mapapawi’t ang dunong mo ang gigitaw.
---o0o---
Ang
Langit ng kasaysahang di-malirip nitong isip ay bunga ng paghihirap
nitong Ina na nagtiis; paglisan sa mundong itong bayan ng luha at
hapis, paraisong nagniningning sa ligaya ang sasapit; ang pagasa
nating ito’y kay Maria nasasalig, na Reyna ng mga banal at ligaya
ng daigdig; bawat grasyang sa atin ay pagpapalang nilalawit, sa kamay
ng mutyang Birhen nagdaraang parang batis.
No comments:
Post a Comment