PANITIKAN/LITERARY: ALA-ALA: Mga Tula ni Rdo. Msgr. Jose B. Aguinaldo, P.A. - Isang Taon ng Tula kay Maria

Tungkol sa Section/Bahagi:

ALA-ALA: Mga Tula ni Rdo. Msgr. Jose B. Aguinaldo, P.A.

     Isa sa mga kinikilalang ama ng bayan ng Hagonoy ay ang namayapang pari na si Rdo. Msgr. Jose B. Aguinaldo, P.A. (+2003). Bukod sa isa siya sa mga nagng pinakamahusay na Kura Paroko ng Parokya ni Sta. Ana sa Hagonoy, kanya ding tinayagang mahirang ang kanyang simbahang inalagaan bilang pambansang dambana. Sa loob ng 21 taon na naging Kura Paroko siya at sa huling taon ay Rektor, ginawa niya ang lahat ng kanyang makakaya bilang isang banal at huwarang pari ni Kristo. Kaya naman, lubos siyang tinatangkilik sa buong Hagonoy at kinikilala din naman ng mga pari sa Diyosesis ng Malolos, sa Arkidiyosesis ng Maynila at iba't iba pang sakop ng Simbahang Katoliko.

     Ngunit bukod sa kanyang pagpapagawa sa Simbahan ni Sta. Ana kasama na din ng iba pa niyang naitaguyod sa loob ng nagdaang mga taon, iniwan din niya para sa susunod na henerasyon ang kanyang mga akdang tula. Ang mga tulang ito ang kanyang mga nailimbag sa mga libro na bagamat hindi na mabibili ay isinasapuso ng mga taga-Hagonoy. Kaya naman upang hindi masayang ang mga gawang ito, nais namin na ipakita ang mga ito sa inyo para na din mabasa at tangkilikin.

     Mula ang mga tulang ilalathala namin dito bawat quarter sa tatlong libro ng mga tula ni Msgr Aguinaldo: Mabangong Kamanyang: Katipunan ng mga Tula sa Karangalan ng Mahal na Birheng Ina ng Diyos (1965), Mga Kwintas na Ginto (1990), Mga Butil ng Diyamante (2000) at Takip-Silim (2003). Nawa inyong mamasid, basahin at tangkilikin ang mga akdang ito ng isang dakilang makata at dakilang pari ng Diyos!

Tungkol sa mga Tula:

     Dahil sa muling pagkakahanap sa librong Mabangong Kamanyang: Katipunan ng mga Tula sa Karangalan ng Mahal na Birheng Ina ng Diyos (1965), naging bukas para sa lahat ang laman ng sinaunang akda na ito. Isa itong pagpaparangal para sa ikadadakila ng Diyos sa pamamagitan ng debosyon sa Mahal na Birheng Maria. Ang akdang ito ay isinaayos noong kanyang ika-25 anibersaryo bilang pari o bodas de plata na naganap noong siya ay Kura Paroko ng Parokya ni San Miguel Arcangel de Mayumo sa San Miguel, Bulakan. Isa itong patotoo sa pagmamahal ni Msgr. Aguinaldo sa Mahal na Ina at paano siya nakabuo ng isang taon ng mga tula sa kanyang karangalan.

Mula sa:

Aguinaldo, Rdo. Msgr. Jose B. Mabangong Kamanyang: Katipunan ng mga Tula sa Karangalan ng Mahal na Birheng Ina ng Diyos. Baguio City: Catholic School Press,1965.

Ika-1 ng Enero

Dakilang Kapistahan ni Maria, Ina ng Diyos

Pandaigdigang Araw ng Panalangin para sa Kapayapaan

Mabuting Balita: Lk. 2: 16 – 21

Imahen ng Mahal na Ina: Maria, Ina ng Diyos (Theotokos)

Sancta Dei Genetrix

Bukod-pinagpala sa babaeng lahat

ang Birhen Mariyang nahirang na DILAG;

paano ay INA and kanyang pamagat

at DIYOS ang Bunsong naging kanyang Anak;

Ina ka ng DIYOS, O, Inang Mapalad,

wala kang kaparis, wala kang katulad;

Inaawitan ka ng aking panulat,

idinadambana ka sa puso ng lahat.

* * * * *

Ang kisig at giting ng Anak na tangi,

sa ina'y naging gintong palamuti;

ang dangal ni Kristong Bathala at Hari,

kay Mariya'y saplot namang nagpabunyi:

KAYA, dumudulog ang mundong duhagi

sa INA NG DIYOS na inang napili;

SANTANG INA NG DIYOS . . . . kaming abang lipi,

Idalangin Mo po, nang 'di masawi.

* * * * *

Higit ka sa Reyna't mga Emperatris

na bantog sa yama't lakas ng daigdig;

sapagka't INA KA NG DIYOS SA LANGIT,

sa lakas Mo, kami'y lubhang kumakapit;

sa Anak Mong Diyos ng aming pag-ibig,

gamitin ang lakas ng Iyong tangkilik;

wala nang lalampas sa dangal Mong labis,

ISA LAMANG IKAW, NA INANG MARIKIT!

* * * * *

O INA NG DIYOS . . . .kabanal-banalan,

hayaang maglambing kami sa kandungan;

ibulong kay Jesus ang aming hinakdal

at pilit na ito ay malulunasan;

kami'y anak Mo rin na nananambitan,

matimyas sa Iyong nakiki-ulayaw;

sa Anak na Mutya ay ipamagitan

at Iyong lawitan ng tanging patnubay.

* * * * *

Ika-2 ng Pebrero

Kapistahan ng Pagpapakita ng Panginoon

Pandaigdigang Araw para sa Buhay Relihiyoso

Mabuting Balita: Lk. 2: 22 - 32

Imahen ng Mahal na Ina: 
Nuestra Señora de Purificacion y Candelaria

(Our Lady of Purification and the Candles)

Nunc Dimitis

Apat-na-pung araw si JESUS, matapos na isilang,

sa templo ng Herusalem, inyalay ng Inang mahal;

sa batas ni nunong Moyses, tumalima siyang tunay,

ang bigay ay kalapating panubos sa Bunsong Hirang;

di man Niya katungkula'y sumunod sa kautusan,

pagka't Siya'y "birheng lantay" na 'di naman nadungisan;

nguni't Siya'y halimbawang sa pagsunod ay uliran,

kaya Siya ay aliping natampok sa kabanalan.

* * * * *

Nang ihain ni Mariya sa templo ang mutyang ANAK,

inihain Niya Siya sa altar ng dusa't saklap;

sa lagim ng kamatayan si Kristo ay iniharap,

yamang sa kaalipinan ay Siya ang magliligtas;

pagkatapos ay nabalik si Jesus na parang lagak

sa palad ng Birheng Inang sa "biktima'y mag-iingat";

iniyukol Niyang buo sa Maykapal yaong Anak,

na ang nasa ay matupad ang loob ng Amang Liyag.

* * * * *

Nuon nama'y iginuhit ng tadhana ng Maykapal

na sa templo, si Simeon at si Ana'y matagpuan;

laking tuwa nang makita ang Sanggol ng kaligtasan,

at kinuha ng propeta sa bisig ng Inang Mahal;

kinalong nang buong suyo't sa kasi ng Diwang Banal,

pasalamat ang nabigkas sa natamong kasiyahan;

"maaari na po ngayong kunin ako, Poong Banal,

pagka't aking nakita na, ang Mesiyas naming hintay."

* * * * *

Ang badya pa ng propeta, - "ang Sanggol na Manunubos

ay tanglaw ng sanlibutan, sa Israel. . . . Puring lubos";

hula niya'y "magdurusang walang hunab nga si JESUS'

sa puso  ng Kanyang Ina'y may balaraw na tuturok;

pitong sakit ang tatarak na espadang dusa't lungkot,

oras niyang masaksihan ang hirap ng Bunsong Irog;

marami daw matitisod sa kay Kristong Mananakop

at maraming sa Israel, mahahango sa himutok."

* * * * *

Pusong-Ina ay payapa sa narinig niyang hula,

na sa nais ng Maykapal, magtiis ma'y nakahanda;

matimtiman Siyang Ina, sa madugong sabing DULA,

sapin-sapin man ang hirap, . . . . laan Siyang tumalima;

si Mariya ay larawan ng ANAK na mabathala,

na ang buhay ay martiryo at kurus ng dugo't luha;

dapat Siyang pamarisan nitong taong maralita

sa pagiging laging tapat sa pagsubok ni Bathala.

* * * * *

T'wing Pebrero, ikadal'wa ay pista ng CANDELARYA,

ito'y ang Puripikasyon nitong mapalad na Ina;

merong basbas sa kandila na sulo ng mga grasya,

larawan ng Poong Jesus na Anak ng Birheng Ina;

ang prusisyon ay larawan nang "si Jesus ay dinala

at sa templo'y inihandog ng mairog na si Mariya;

tayo naman ay dapat ding "buhay nati'y italaga

at sa Diyos ay ihandog yaring puso't kaluluwa."

* * * * *

Ika-11 ng Pebrero

Pag-alala sa Mahal na Ina ng Lourdes

Pandaigdigang Araw para sa mga Maysakit

Mabuting Balita: Mk. 8: 1 - 10

Imahen ng Mahal na Ina: Birhen ng Lourdes

AngBirhen ng Lourdes

Peb. 11, 1964

Ang damit ay puting-puti na "bihis ng Birheng Mahal",

sa baywang ay merong asul na bigkis ng kabanalan;

mula ulo hanggang paa'y larawan ng kahinhinan,

may talukbong na mahaba't nakatapak sa batuhan.

* * * * *

Sa paa ay merong isang bulaklak na tila rosas,

sagisag ng kabaitang sa Birhen ay isang hiyas;

at sa noo'y may koronang mga talang kumikislap

at ang mga palad . . . . nakadaup . . . . may Rosaryong hawak-hawak.

* * * * *

Sa hiwagang "anyong ito", itong Birhe'y napakita

sa mapalad at mahinhing "pastol na si Bernardita"'

sumambulat ang habilin doon, nitong ating Reyna

at ang Lourdes naging bukal ng himala't madlang grasya.

* * * * *

Mula noon ay natayo ang maraming mga Grotto

at bantayog nitong Birhe'y natanghal sa bawa't dako;

kaya ngayon sa San Miguel, Pasinaya natin dito

at pagbasbas sa isa pang "banal nating monumento".

* * * * *

Mahal na Birhen ng Lourdes, ang San Miguel naming bayan,

nagtayo nang isang grottong bantayog ng pagmamahal;

tanda itong, lagi Ikaw sasabugan ng kamanyang

at sa mundo'y isang Inang, tapat na paglilingkuran.

* * * * *

Mula ngayo'y bantayog kang palaging titingalain

at ang banal na Rosaryo, araw-araw dadasalin;

ang puso mong sakdal linis ay ulirang gagayahin

at ngalan mo ang tuwina'y, kalasag ng bayan namin.

* * * * *

Ika-25 ng Marso

Dakilang Kapistahan ng Pagbabalita ukol sa Panginoon

Mabuting Balita: Lk. 1: 26 - 38

Imahen ng Mahal na Ina:
Nuestra Señora dela Anuncacion

(Our Lady of the Annunciation)

Ecce Ancilla Domini

Sa silid na tahimik, ang Birhen ay nagdarasal,

sa hula ng Lumang Tipa'y matimtimang nagninilay;

bigla na lang nagliwanag, . . . . si San Gabriel ay lumitaw

na sugo ng Panginoon sa napiling paraluman;

"Aba Ginoong Mariya," - ang bati ng sugong banal,

"punong-puno Ka ng grasya, suma-iyo ang Maykapal;"

nagulat ang Birheng Mariya, . . . . nakislot sa napakinggan,

para bagang nagigitla't sa nangyari'y nabaghan.

* * * * *

"Huwag kang matakot," - anang anghel na nagpaliwanag,

"pagka't Ikaw ay nagkamit nang grasya ng Poong Liyag;"

nuon Niya ibinunyag, . . . . . . . na sa Kanya'y nagbabalak

na manaog ang Dios Anak, . . . . . . ang tutubos na Mesiyas;

"Ikaw" anya'y "maglilihi't . . . . . . magsisilang Ka nang Anak

at JESUS ang ingangalan sa Supling Mo sa liwanag;

Ina Ikaw na hinirang, sa Anak ng Sakdal-taas,

ano baga ang sagot Mo, . . . . . Ikaw baga'y pumapayag?"

* * * * *

BINABATI KITA

Binabati Kita, O Reyna ng bait,

Inang laging Birhen na talang marikit;

Babaeng maganda,

aming bagong Eba,

kaligtasan namin ang Iyong nakamit

sa pagsang-ayon Mo sa Sugo ng Langit.

* * * * *

Iyong pinayapa ang magulong buhay

at hinango kami sa kaalipinan;

Kalapating puti

Ikaw, Inang tangi,

sa gunaw ng sama, kami ay inagaw

at kami'y sinagip, nang huwag mamatay.

* * * * *

Binigyan ng tanglaw ang matang nabulag,

nilagot ang taling gapos nitong bihag;

naglaho ang sama

sa Iyong sanghaya

at naging Ina Kang tungkod sa paglakad,

Iyong isinilang ang Bunying Mesiyas!!

* * * * *

Binabati Kita, mapalad na Birhen

at sana'y pawiin sa amin ang krimen,

sakdal Ka ng linis,

Santa, walang dungis,

ang mabuting asal, ilimbag sa amin

at ang iwing buhay ay pakabanalin.

* * * * *

BIYENRES SANTO

Pagdiriwang ng Pagpapakasakit at Kamatayan ng Panginoong Jesu-Kristo

Mabuting Balita: Jn. 18: 1 – 19.

Imahen ng Mahal na Ina: La Pieta

(Ang Birheng Maria na pasan ang katawan ni Jesu-Kristo)

Pieta

Kalong-kalong ni Mariya ang Anak na minamahal,

na hindi na makakilos, bangkay nang 'di-makagalaw;

buhat sa Krus ay kinalag at sa sabik na kandungan,

inihimlay na para bang pahimakas at paalam;

ang pighati ay sa dibdib, natarak na mga punyal

at sinalpok ng daluyong sa dagat ng kapaitan;

meron kayang lulungkot pa sa malungkot na larawan,

nitong Inang kumakandong sa Anak na walang malay?

* * * * *

Ang Anak na taga-ako sa sala ng mga tao.

naka-haya sa kandungan nitong Inang nanlulumo;

matagal ding walang kurap, tinitigan itong Kristo,

ang Katawang pasang-pasa't ang sugat na sagad-buto;

para Niyang nadarama ang hirap na nanagano.

sa nalapak na balikat, sa natadtad Niyang noo;

ang latay ng mga palo ng berdugong buktot, lilo,

at ang mukha, na larawan ng hirap na walang tuto.

* * * * *

Yaong kamay na kay daming binasbasa't pinagpala,

may butas ng mga pakong dugong buhay ang naglawa;

yaong paang sa Hudea ay naglakad at gumala,

di na ngayon maigalaw sa pagdalaw sa kawawa;

yaong matang kumikislap sa sulyap ng pagka-awa,

hindi na rin maidilat at may piring na kulaba;

at ang labing bawa't wika'y gintong aral ni Bathala

ay hindi na kumikibo at namamad na ring dila.

* * * * *

Sa lungayngay niyang ulo'y nabakas ng Inang Birhen

ang pagtangong walang tutol sa sam-bundok na tiisin;

kamatayang sakdal-pait ay tinanggap na magiliw

sa layuning magka-buhay ang nasawing taong sakim;

sa sugat na sa katawa'y nakikitang ubod lalim,

naanag-ag nitong Ina ang nagawang krimen natin;

sa kawawang kalagaya'y natunton ang dusa't lagim

na inako at tinubos sa hinangong lipi natin.

* * * * *

Karamay ang Inang Birhen sa hirap ng Kanyang Anak,

kaya tayo, sa Mag-ina ay maawa at mahabag;

ang dula ng sakripisyo sa bundok ng dita't saklap

ay masuyong sinakbibi . . . . na 'di natin madalumat;

sa Mag-inang namamanglaw, ang puso ko'y umiiyak

at kandilang nauupos at tinghoy na umuundap;

maitim na mga ulap ang sa diwa'y kumakalat,

dumadamay, nagsisisi, . . . . at talang kukurap-kurap.

* * * * *

Patawarin, O Ina ko, ako nga po ang maysala

sa natamo Ninyong hirap sa pagtubos sa Golgota;

ako rin po ang berdugo na humampas, nagparusa,

at tumaga niyong Kurus at nag-atang din sa Kanya;

akong lahat ang . . . . nagputong ng tinik na kinorona

pagka't ako ang salaring walang pusong nagkasala;

kaya ako'y sumasamong iyang dugong nabubo na,

ihugas sa nagtitika't nagsisising kaluluwa.

* * * * *

Ika-1 hanngang Ika-31 ng Mayo

“FLORES DE MARIA”/”FLORES DE MAYO”

Tradisyunal na Pagdiriwang ng Pag-aalay ng mga Bulaklak sa Mahal na Ina

Imahen ng Mahal na Ina: Nuestra Señora delos Flores

(Our Lady of the Flowers)

Flores de Mayo

Ang BUWAN NG MAYO

ay muling dumalaw sa lupang mapalad,

ang kasama niya'y

dating luwalhati, katuwaa't galak;

ang nasasamyo na'y bangong halimuyak

ng nagririkitang sariwang bulaklak;

dumadampulay na ang hanging mailap,

na ubod ng sayang papaga-pagaspas;

sapagka't ang Mayo'y

buwan ng bulaklak na lubhang marilag.

* * * * *

Iyang KABATAANG

sa sariling pugad ay nagsi-uwi na,

nagkakantutuwang

sa BUWAN NG MAYO'Y magkasama-sama;

nabubuklod silang binata't dalaga

ng bigkis ng isang banal na panata;

tinutuhog nila ang mga sampaga

at mga bulaklak na ubod ng ganda;

ang FLORES DE MAYO'Y

ginagawa nilang hari nang sasaya.

* * * * *

Parang paru-paro

at mga bubuyog sa hardin ng tuwa,

na ang "kabanalan"

ay "nektar" na pita sa puso at diwa;

nagtitiklop-tuhod sa mga dambana

at dumadalangin sa INA NG AWA;

ikinararangal sa Poong Bathala

ang panunuparan sa banal na gawa;

bulaklak na alay

ay dasal ng bunying dalaga't binata.

* * * * *

Ang FLORES DE MAYO

ay PAMIMINTUHO sa MAHAL NA BIRHEN,

ang mga bulaklak

ay sagisag niyong handog na dalangin;

namimintakasing taos sa damdamin,

sa INANG MASUYO'Y nagtatamong aliw;

upang makamtan mo'y "basbas na magiliw"

ang "debosyong ito'y gawing mataimtim";

ang FLORES DE MAYO'Y

batis ng biyayang 'di dapat sayangin!.

* * * * *

Ika-15 ng Agosto

Dakilang Kapistahan ng Pag-akyat ng Birheng Maria sa Kalangitan

Mabuting Balita: Lk. 1: 39 – 46.

Imahen ng Mahal na Ina: Nuestra Señora dela Asuncion

(Our Lady of the Assumption)

Quae est ista quae est Ascendit?

Sino IYANG UMAAKYAT sa rurok ng mga Langit,

na animo’y nagniningning sa busilak yaong bihis ?

Tila hukbong nagbabangon sa laot ng himpapawid

at sa sa bangis ng kaaway ay gumahis at lumupig ;

Tinalo pa ang liwayway ng umagang mapangakit

at dinaig pa si pebong hindi kayang makaparis.

Sa kimpal ng mga ulap na karosang ginto’t pilak,

nakalulan IYANG REYNANG maringal na UMAAKYAT ;

mga abay na naglingkod ay angel na mapamihag,

na awitan ng awitang tila “ koro ng pasikat “ ;

bawa’t tinig na marinig ay musika at palakpak,

na bati sa Poong Reyna sa PRUSISYON NG PAG –AKYAT!

Ang Pinto ng Langit noo’y nabuksan sa katuwaan

na tila mayroong pista na doon ay nagdiriwang ;

nang pumasok si Mariya’y ang awita’y di magmayaw,

kaya pala’y sinalubong ni Kristo ang Inang Hirang ;

binate ng Panginoon ang Reyna ng Kalangitan,

inilikmo sa luklukan sa gawi ng kanyang kanan.

Sabihin pa ang pagkat’wa, buong langit ay nagsaya,

ang papuri ng serapi’y tila saliw ng orkesta ;

samantala’y ipinutong kay Mariya ang korona

at nagpugay ang bayaning mga Santo’t bunying Santa ;

sa puso ng Reynang bantog ay umapaw ang ligaya,

pagka’t Siya mula noon sa grasya “ TESORERA “

Lupa’t Langit ay puno ng ligayang walang maliw,

kaya’t taong naglalakbay, tungkulin mo ay sumaliw ;

hanggang doon kay Bathala ang insenso’y paakyatin

at kalabitin ang kudyapi sa pag-awit na magiliw ;

makisama sa pagpuri ng banal na mga anghel

at ang BIRHRN SA PAG-AKYAT ay samahan ng dalangin.

Iwaksi mo iyang lungkot , pahirin mo iyang luha,

magdiwang ka sa PAG-AKYAT nitong REYNANG pambihira ;

sa Langit ay Reyna Siyang matanggulin . . . . makalinga,

nakikinig sa daing mo’t nagbibihis sa kawawa ;

Siya’y Reynang merong lakas pagka’t Ina ni Bathala,

Kaya ngayon sa Pag-akyat may dahilan kang matuwa!

Ika-22 ng Agosto

Kapistahan ng Pagkakaputong ng Korona sa Mahal na Birhen

Mabuting Balita: Mt. 23: 13 – 22

Imahen ng Mahal na Ina: Nuestra Señora del Cielo y Tierra

(Our Lady of Heaven and Earth)

Ang Koronasyon ng Reyna ng Langit

Sa palasyong mal’walhati pumasok ang bunying Reyna,

ang koro ng mga anhel… sumalubong na masaya;

bumati sa Birheng Reyna’t ang handog na ala-ala

ay pagalang at pagsuyong mababangong sampaguita;

ang Hari ng mga haring si Jesus na kanyang sinta,

sumalubong at sa langit inakay ang mutyang ina;

sa laot ng palakpakan at awit ng ng Santo’t Santa,

sa maningning niyang trono’y niluklok sa kanan niya.

Bilang putong sa tagumpay ang korona nitong Birhen

ay putong na tatlong uri ang tampok na maluningning;

korona ng mga Doktor, ng mga Martir at mga Birhen

at ang tungkod namang ginto sa kamay ay isinalin;

at ang wika :” Aking Ina, maghari kang walang maliw

sa anghel at madlang tao na may awa, mahabagin;

Ikaw po ang taga-ingat sa kaban ng grasyang angkin,

ipinamigay sa sinuman at anumang ‘yong naisin.”

Matapos ang sapin-saping pagtitiis na masaklap,

nagliwayway ang umagang walang sawang tuwa’t galak;

pagkalagok ng mapait na dita ng madlang hirap,

sa rurok ng luwalhati’y itinampok, iniakyat;

Siya’y anak ng Dios Ama at Ina ng Diyos Anak,

Esposa ng diwang Banal itong reynang binusilak;

sa taas ng mga langit sa tuktok ng alapaap

dumudunghal si Mariya sa pagbati nating lahat.

Dalisay na kababaa’t pagka-birheng walang dungis

ang dahilan ng l’walhati nitong dilag na marikit;

naging dapat ipaglihi ang Mesiyas ng pag-ibig,

palibhasa’y Ina ng Diyos ay Reyna ng lupa’t langit;

Yamang siya ay nagtiis sa pagsubok sa daigdig,

sinaplutan ng ligayang lubhang walang kahulilip;

dahil Siya’y hindi hibang sa yaman ng sandaigdig,

hinirang na Ingat-Yaman ng yaman ng buong langit.

Noong Siya’y koronahan , kay mariya’y ibinigay

ang poder sa sanlibutan at sa buong kalangitan;

kay Jesus na Kanyang Anak ay walang di makakamtan

sa pagsamo nitong Inang iniibig, minahal;

siya’y Reynang kabaitan at pag-ibig ang kat’wiran,

luningning ng pagka-awa’y ang batis ng kalooban;

ang patawad at ang aliw, madlang tulong, kabanalan,

ilalawit sa tuwina sa may nais na nilalang.

Tayo’y dapat na umasa’t sa Birhen ay magtiwala

na Reyna ng madlang tao . . . . namumudmod ng biyaya;

hingin natin gabi’t araw ang tangkilik at kalinga

na pilit na iyaabot nitong Ina sa kawawa;

magagawa ang tumulong, pagkat Reynang pinagpala

at gagawa namang lagi sapagkat Ina ng Awa;

sa Reyna at Inang Mahal ay magdasal tayong lubha

at tumawag nang malimit sa trono ng madlang awa.

Ika-8 ng Setyembre

Kapistahan ng Pagkakasilang sa Birheng Maria

Mabuting Balita: Mt. 1: 1 – 6, 18 – 23

Imahen ng Mahal na Ina: La Virgencita | Maria Bambina

(The Little Virgin | The Child Mary)

Ang Pagsilang ng Aking Reyna

(Setyembre 8)

Ngayon Ikaw isinilang

isang araw na ganito

at ang banal na si Ana

ang nagluwal po sa iyo ;

ang nipot sa mundong ito

ay hiwaga at milagro !

Pagka’t Ikaw po ang Reyna

na pinuspos ng misteryo,

binatbat ng madlang grasya’t

ibinukod Kang totoo.

Walang dungis na babae,

salamin ng kalinisan

mula’t sapul ipaglihi

ay perlas ng kabanalang ;

iniiwas sa kasalanang

mana kay Rba at Adan!

Pagka’t Ikaw , Haribini,

ay hinirang ng maykapal

na Ina ng manunubos

ng abang sangkatauhan.

Nang Ikaw po’y ipanganak,

sumilang ang tuwa’t galak

na hintay ang mundong itong

sa pighati’y natitigmak;

parang araw ay sumikat

sa daigdig na maulap !

Pagkat ikaw ang Babaeng

kay Satanas ay yumurak

at sa liping sawimpalad

katulong Kang magtataas.

HAPPY BIRTHDAY, aking ina,

aking Reyna, aking Buhay,

sa iyo pong Kaarawan,

ako’y iyong-iyo lamang ;

“ang buo kong katauhan,

yama’t ari’y Iyong tunay !”

Gawin Mo po ang nais Mo’t

Ako’y iyong kasangkapan

at aliping ------Reyna Ikaw

na susunding walang hanggan.

Nang Isilang si Mariya

Sa talatang bibigkasin ay nais kong ibandila

at itanghal ang larawan, ng isinilang itong Mutya;

nang ang Birhe’y ipanganak . . . punong-puno ng biyaya,

nuon pa man ay Santa na, sakdal banal na nilikha;

dahil Siya ay napiling Inga ng Dios na dakila,

pinuspos sa kabanalang walang kulang, walang sawa.

Liban lamang sa kay Hesus, Verbong nagkatawang –tao,

kaluluwa ni Mariya’y marilag sa buong mundo;

dinakila siyang lubha at binatbat ng misteryo,

na higit sa mga anghel at sa lahat man ng Santo;

sa tiyan pa niyong Ina’y nabunton na at nanagano

ang lahat ng kabanalan,bago Siya nipot ditto.

Ang batayan ng lahat ng bukog-tanging kabanalan

ay “ sapagkat si Mariya’y Ina ng Dios na nahirang “

sa lampas ng karangalan sa lahat ng karangalan

ay lampas ding mga grasya sa Birhen ko’y ibinigay;

kaya Siya ay marapat na sa lahat ay itanghal

at masayang ipagdiwang ang mal’walhating Pagsilang.

Kaya Siya’y may taguring “ Sipres ng Bundok ng Siyon “

at Sedro ng bundok ng Libanong ubod ng yamungmong;

Olibonng marilag, hirang, parang araw sa pagtukoy,

pagkat taloNiyang lahat sa grasya ang dilang poon;

akibat ng katungkulang Siya’y ating tagatanggol,

dahilan sa mga tao’y . . . . dilang grasya’y iniyukol.

Ang lalong katakataka . . . . yaong Kanyang kaluluwa

nang masama sa katawa’y . . . . nagliliwanag na talaga;

ang ilaw ng karununga’y tumanglaw sa isip Niya,

sa tiyan pa niyong ina’y parang taong malaki na;

ang yaman ng mga grasya doon ay nakilala na,

kaya yaong pusong-bata, nagalab na sa pagsinta.

Sa tyan ng sintang ina, sa siyam na buwang singkad,

bawat saglit na magdaan . . . . napupunan ang pagliyag;

kaya liban na biyayang “ sa sala ay maka-iwas, “

kabanalan Niya’y lalong lumalaki’t tumitingkad;

bukod duon sa biyayang sa Kaniya’y inihiyas,

nagkamit pa Siyang lalo ng biyayayng walang kupas.

Kaya nuong ipanganak itong Birheng Inang Marya,

higit sa lahat ng Santo, Siya’t totoo ng Santa;

ito’y ating ikatuwa, sapagkat iwing grasya

ay para sa ating anak at di-lamang pos a Kanya;

sa lahat ng mga grasya’y tagapamagitan Siya,

pintakasi ng daigdig, ating ina at pag-asa.

Ang wika ni San Bernardo ----- “si Mariya ay alulod,“

ang awa ng Panginoon sa Kaniya’y umaagos;

sa Kanya ngang mga palad ang grasya ng Poong Diyos,

makakamit nating lahat, kaya tayo’y manikluhod;

sa pagsilang ni Mariya’y magdebosyon tayong lubos,

at, atin ang kayamanang aagos na walang lagot.

Ika-12 ng Setyembre

Pag-alala sa Matamis na Ngalan ni Maria

Imahen ng Mahal na Ina: Dulce Nombre de Maria

(Sweet Name of Mary)

Matamis na Ngalang Mariya

Matulaing ngalan na sa langit galing,

ang Ngalang Mariya ng Mahal na Birhen;

may tamis ng pulot kung ating sambitin,

at sa ating puso’y may timyas na angkin;

animo ay awit tuwinang diringgin,

na sa nalulumbay may dulot na baliw;

sa dibdib na wasak sa dusa’t hilahil

ay batis ng tuwa ang handog sa atin.

Ito ang pangalan na kaibig-ibig,

katulad ng Jesus . . . . walang kasing tamis;

ang dala ng puso’y pagsintang malinis

at katiwasayan na hulog ng langit;

animo’y bulaklak na sa bango’y labis,

nasasamyo’y tuwa’t ligaya sa dibdib;

mal’walhating ngalang napapanaginip,

may sukling biyaya tuwing sinasambit.

Mataas na ngalan na lubhang dakila,

na buhat sa dunong ng Poong Maylikha;

tuwing bibigkasi’y nangangayupapa,

ang anghel sa langit at tao sa lupa;

kahit sa impyerno . . . . pagalang ay lubha,

nagsisipangatog ang mga kuhila;

kahulugan nito’y sa dagat ay tala,

at magandang reyna, magandang diwata.

Ang pangalang ito’y nagbibigay-lakas

upang mapasuko ang demonyong sukab;

binibigyang tanglaw ang isip ng bulag,

ng hindi maligaw sa banal na landas;

pinapagsisisi’t pinababalikwas

ang makasalanan na may asal-hudas;

luha’y pinapawi at nagiging galak

sa sakmal ng dusa’t sakbibi ng mahirap.

Sa Ngalang Mariya’y magbigay-pitagan,

nang merong sandata sa pakikipaglaban;

hanggang sa sandali na huli ng buhay,

sasambit-sambitin ang banal na ngalan;

si Maria’y Pinto ng Langit at Hagdan,

pintuhuin sana sa lahat ng araw;

Siya ang gabay mo, Siya’y Taga-akay,

Kaya tawagan Mo ang Kanyang Pangalan.

Ika-15 ng Setyembre

Pag-alala sa Birhen ng mga Kalungkutan

Mabuting Balita: Jn. 19: 25 - 27

Imahen ng Mahal na Ina: Nuestra Señora delos Dolores

(Our Lady of Sorrows)

Sa Iyong Balaraw

Sa laot ng hirap, dusa’t kapaitan

ang sinasambit ko’y ang Iyong pangalan;

sa salpok ng tukso’t madlang kalungkutan,

tinatawagan ko’y ang Iyong larawan.

Kung aking limliim ang saro at pait

na iyong tinungga nang buong pagibig;

ako ‘y nahihiya na hindi magtiis,

sa dapyo ng dusa na gumigiyagis.

Kung aking pagmasdan ang hapis mong mukha

sa harap ni Kristong nakapakong lubha;

natutuhan kong timpiin ang luha,

at samahan kita sa pagdaralita.

Masarap magtiis kung merong pagibig

kung dahil sa Diyos matamis magsakit;

kung panong sa rosas ay mayroong tinik,

sa bawat korona’y merong pagtitiis.

Kaya nga’t sa iyong balaraw sa puso,

nababanaag ko’y ibayong pagsuyo;

sa iyong tiniis sa Mahal na Bunso,

“magbata” ang Iyong sa amin ay ituro

Sa natak ng luha’t saklap ng binata,

hinango mo kami sa palad ng aba;

patnubayan kaming sa iyo’y gumagaya,

at huwag malunod sa pagkakasala.

Birheng Dolorosa

Sa ituktok ng Golgota’y may kurus na nakatirik,

sa paana’y may babaeng nakatayo’t tumatangis;

yaong matang nahihilam sa luha ng dusa’t hapis,

sa Anak na nakapako’y malungkot na nakatitig;

saksi Siya sa hirap na hinamak ng busong ibig,

kaya halos malagot ang hininga sa hinagpis.

Sa saklap ng dulang yaon ng pagtubos nitong mundo,

puso niya’t kaluluwa ay nawindang sa siphayo;

palibhasa’y isang inang nagmamahal ng na totoo,

ang sundang ng kapaita’y sumagad sa kanyang buto;

matatarok kaya natin ang lumbay ng Inang ito

na sa laot ng tiisin ay aliw ng madlang tao.

Tuwing Kanyang mamalasin ang kawawa Niyang Anak,

nagugutay ang damdamin at ang puso’y nawawalat;

walang pusong di durugo maging bato mang matigas,

kung Makita yaong Anak sa kurus ng madlang hirap;

bawat hampas, bawat pasa, bawat dugong dumadanak

ay sugat sa pusong-ina na mahapdi’t umaantak.

Pagtubos ng Manunubos, nakita ng Inang irog

ang lahat ng alimura’t pagdusta sa Bunsong Hesus;

ang katawan ay natadtad sa sugat na makirot

at namatay sa bangis ng mga dusang walang lagot;

meron kayang makatulad itong inang maalindog

sa hirap at pagdurusang kinalong ng Kanyang loob.

O Ina kong nahahapis, sa piling Mong ubod-panglaw,

marapating samahan Ka nitong busong dumadamay;

sa puso ko’y pagningasin ang apoy ng pagmamahal

at ang sugat nitong Jesus ay huwag kong malimutan;

bahaginan Mo po ako ng dalita Mong natikman

at ikintal sa puso ko’y pagkahabag na dalisay.

O Birhen kong Dolorosa at Ina ng madlang-hapis,

ang nais ko’y samahan Ka sa kurus ng pagtitiis;

ang ibig ko’y aliwin Ka sa dusa mong di-malirip,

upang ako ay matutong sa sala ko ay tumangis;

sa puso kong mapaglaro’y ituro mo at iyukit,

“na gamot sa kasalanan ang subyang ng mga tinik.”

Tulungan Mo yaring lingkod na anak Mong talipandas,

na supilin bawat hilig na masama’t makamandag;

sa Kurus ng Iyong Anak ay matutong maging maging tapat,

at, mamatay muna ako bago ako ay lumabag;

palakasin ang mahina . . . . magbata ng madlang hirap,

at, ang kurus ay ituring na pananggol naming lahat.

Ika-7 ng Oktubre

Pag-alala sa Birhen ng Kabanal-banalang na Rosario

Mabuting Balita: Lk. 1: 36 - 38

Imahen ng Mahal na Ina: Nuestra Señora del Santissimo Rosario (Our Lady of the Most Holy Rosary)

Regina Sacratissimi Rosarii

Reyna ka po ng Rosaryo na kumpol ng panalangin

at hardin ng mga rosas na dangal Mong inaangkin;

ang hiwaga ng buhay Mo’t ni Jesus na Iyong giliw,

sa Rosaryo’y nasasamyo na pabango ng dalangin;

animo ba’y isang batis ng biyayang ang aliw-iw

ay lunas sa may-dalita, sa may-lumbay nama’y aliw;

O, Reyna ka ng Rosaryo, nagpupuri kaming tambing,

kaming abang mga anak ay masuyong idalangin.

Ang Rosaryo’y tanikalang ating makukunyapitan,

upang hindi mangahulog sa bangin ng kasalanan;

ito’y hagdang nakasandal sa Langit ng kagalakan,

aakyatan ng debotong may hinakdal sa Maykapal;

aklat ito ng pag-ibig ng Mag-Inang ... yaong buhay

ay hirap at pagtitiis PAGSAKOP sa sinukuban;

ito’y lakas at sandata ng kristyanong lumalaban

sa masamang sa daigdig ay kalabang umaangal.

“Tuwa, hapis at l’walhati” ang Misteryo ng Rosaryo,

na hiwagang nangyayari sa buhay ng isnag tao;

merong tuwa, merong hapis at l’walhati mandin tayo,

sapul tayong ipanganak hanggang iwan itong mundo;

sa TUWA ang Birhe’y naging buhay na tabernakulo,

nang sa Kanya ay nanaog ang Bathala nating VERBO;

tayo nama’y mga templo nitong Espiritu Santo,

sa komunyon nama’y naging banal, buhay na sagraryo.

Sa HAPIS ang nilalaman ay krus ng pagtitiis,

pagtubos ng Panginoon sa sala ng sandaigdig;

si Jesus ay naghingalo at dugo ang ipinawis,

iginapos sa haligi’t walang awang hinagupit;

sa noo ay ipinutong ang likaw ng mga tinik,

ipinako at namatay, mabuhay lang tayong labis,

bawat isang sumusunod kay Jesus ng pag-ibig,

pasan ang krus ng tiisin sa GOLGOTA ng daigdig.

Kulang pa at kulang

Ang ating papuri at ang ating handog at mga kamanyang,

sapagkat sa langit ang Birhen ay ating Abogadang mahal;

Siya nga ang Ina, Ina nating lahat na ating tanggulan,

at, dito sa lupa ay Ina ng awa na tinatawagan;

Mag-dumulog tayo

at mangayupapang puno ng paggalang

sa lahat ng araw sa Kanyang paanan!

Ika-21 ng Oktubre

Pag-alala sa Pag-aalay kay Maria sa Jerusalem

Mabuting Balita: Lk. 21: 1 - 4

Imahen ng Mahal na Ina: La Niña Maria 

(The Child Mary)

Paghahain ni Maria

Ang banal na mag-asawang si San Joaquin at si Ana

ay tumandang walang bunga sa banal na pagsasama;

kaya sila’y dumalangi’t sa Maykapal namanata,

kapag sila’y magaanak ... ihahain sa Diyos Ama;

ihahandog sa Maykapal ang susupling nilang bunga

at sa templong dalangina’y maglilingkod na maaya.

Si Maria ang sumipot sa mapalad na magulang

na l’walhati ng Israel at tuwa ng kanyang bayan;

isang sanggol na Babae na reyna ng kagandahan,

sapul niyang ipaglihi’y may isip na’t tanging banal;

Siya ang napiling Ina ng Mesiyas nitong tanan

na ilaw ng sandaigdigan at araw ng kaligtasan.

Sa tiyan ng kanyang ina na asa mo ay dambana

humandog na itong Sanggol sa Maylalang na Bathala;

inihain ang sarili, buong buo, buong laya,

na alipin ng pagsinta sa Maykapal na dakila;

nuong Siya’y tatlong taon ang magulang ay niyaya

at sa Templo ay hinangad ihain ang puso’t diwa.

Buhat sila sa Nasaret nilakad ang Herusalem

na walumpung “leguas” naman ang layo ng lalakarin;

merong ilang kamag-anak na umabay sa lakbayon

ngunit naron ang pulutong ng maraming mga anghel;

narong siya ay kilikin ni Santa Ana at Joaquin,

narong Siya ay akayin sa paglakad na mahinhin.

Nang sapitin iyong Templo’y hinalikan ang magulang

at hininging pagtalikod sa mundo ay bendisyunan;

ang hagdanan niyong templo na may-labing-limang baytang

ay pinanhik nitong batang tatlo pa lang taong gulang;

at sa paring si Zacarias inihaing matimtiman;

puso niya’t kaluluwa sa pag-ibig sa Maykapal.

Inihandog ni Maria hindi ginto’t hindi pilak,

hindi bango ng kampupot o marikit na bulaklak;

inihai’y ang katawan at ang yaman niyang lahat

aa sangla ng kanyang pusong Diyos lamang ang pangarap;

nais niya’y buong-buo sa Maykapal ay yumakap

at lipos ng kabanalang humandog na walang pingas.

Tuwang-tuwa si Maria pagkabirhe’y inihain

at ang iwing kalinisa’y hindi niya sisirain;

ang alab ng kanyang puso’y pinagningas sa pag-giliw,

na animo’y isang bulkang lagablab ay walang maliw;

mamamatay muna Siya huwag lamang paglahuin

ang banal na kagitingang namumulaklak sa damdamin.

Labing da’lwang taon siyang sa templo ay nanirahan

at doon ang nasasamyo ay bango ng kanyang buhay;

halimuyak ng bulaklak ng magandang kabanalan

kay Maria’y namumukod sa kahapong tinalikdan;

isang talang mahiwaga ang uliran niyang buhay

na may sinag ng matimyas na Reyna ng kalinisan.

Ika-8 ng Disyembre

Dakilang Kapistahan ng Birhen ng Inmaculada Concepcion

Mabuting Balita: Lk. 1: 26 - 38

Imahen ng Mahal na Ina: Virgen dela Inmaculada Concepcion

(Virgin of the Immaculate Concepcion)

Inmaculada Concepcion

Ang unang retrato ng ibig kong kunin

ay ang kaluluwang

aalang kasing-ganda ng Mahal na Birhen;

buhay na sagraryo na lipos ng ningning,

nililok ng Diyos, ... kay lugod malasin!

sa Kanya nalagak si Jesus na gili

sa siyam na buwan,

nang Siya’y nanaog pagtubos sa atin,

“sagraryo ngang buhay, kay dangal, kay giting!”

Pag gawa ng tao ng kanyang tahanan,

ang gagawin niya’y

ang makasisiya sa puso’t isipan;

nang gawin ng Diyos ang Kanyang tirahan,

na sa lupang ito ay pinanaugan:

ginawa sa piling mga kagamitan

at walang katulad,

ginawang palasyong Kanyang kinalugdan,

“dunong at pag-ibig ang kinasangkapan!”

Sa Puso ng Diyos ay lasong mapait

ang dumi at sama,

tanging kalinisan sa Kanya’y matamis;

ang bawat marumi’y hindi Niya nais,

anumang masama’y kamandag sa dibdib;

kaya, nang likhain ang palasyong-langit,

pinuspos sa linis

ang Mahal na Birheng sagraryong makinis

at ang kaluluwa’y pinagandang labis !

Kalinis-linisan sa balat ng lupa

ang palasyong ito,

ang diwa ng Birheng puno ng sanghaya;

iwing kaluluwa ... bahid man ay wala,

ni hindi nagmana ng salang masiba;

sakdal-linis Siya, malinis na lubha,

Inmaculada ka,

sapul ipaglihi’y busilak Kang mutya,

di ka nadungisan ng dumi at sama!

Regina Sine Labe Concepta

Sa bunton ng mga tao at nilikha sa daigdig

ang Birhen ay bukod-tanging naging REYNANG sakdal-linis;

kakaiba sa lahat ng nilalang ng Poong ibig,

pagkat Siya’y itinampok sa dambana nitong langit;

sa sala ni NUNONG ADAN ay nagmana tayong tikis,

tayong lahat na nilalang ay sumilang na may dungis;

ngunit itong Reynang Birhen, sapul nuong unang saglit,

siya’y puno ng biyaya, pinaglihing walang-batik.

Siya’y hirang ni Bathala, naging Ina ng Mesiyas,

kaya sa salot ng sala’y di nahawa’t iniyiwas;

alang-alang sa kay Jesus, Anak Niyang iyaanak,

kaya gayong sa biyaya’y pinabanal at binatbat;

asa mo ba’y isang Arka na sa baha ay naligtas

nang gunawin ng Diyos Ama itong mundong talipandas;

ang lahat ay nangamatay sa pagbahang walang hunab,

ang hindi lang naparamay ay si Noe at mag-anak.

Ang katulad ni Maria ay ang sigang nasa ilang,

na nakita ni Moises – nagdiringas na natanaw;

nag-aapoy, ngunit hindi nasusunog ang halaman,

ganyan po Ang Birheng Reyna, ... sa sala ay nakaigpaw;

kahit Siya’y tao lamang, pinaglihi’t isinilang,

sa sunog ng salang mana ay naligtas, ... di nadamay;

iisa lang siyang Reyna sa buong sangkatauhan,

iisa lang siyang taong “walang dungis-kasalanan”

Yaong Ina ng ANAK na tutubos sa mga sala,

nararapat maging banal at malinis na talaga;

kung si Adan at si Eba, ... nang likhaing una-una,

sakdal-linis, lubhang banal, ... wala kahit munting mantsa;

bakit naman itong Birheng nahirang na maging INA

ng Diyos Anak na sisilang, ... hahayaang merong sala?

di ba pangit S’ya’y isilang ng may-dungis Niyang Ina?

O, kay Pangit! Pagka’t Siya’y sasakop sa mga sala!

Hinding-hindi nararapat na ang Ina’y madungisan

ng pangit na kasalanang namana kay Eba’t Adan;

si Jesus ay mabubuo sa dugo at kanyang laman,

na di dapat merong mantsa na sasangkap sa katawan;

Esposa ng Diwang Banal ay di dapat na magtaglay

nang tanda ng kaalip’nan ng pangit na kasalanan;

kaya nga ba ang ginawa’y itong Mariang Inang Mahal,

sapul nuong ipaglihi’y walang dungis na kinapal.

Dinurog ng kanyang paa yaong ulo ni Satanas,

pagkat Siya’y di nalason ng kamandag niyang ingat;

pinagyaman ng biyaya, binuntunan ng pahiyas,

itinampok na sa grasya’y punong-puno’t kumikislap;

papaano’y Reyna Siyang sa grasya ay walang kupas,

wala siyang pangalawa sa banal na naging palad;

ang lahat ng kayamanang sa Langit ay nakatambak,

ibinuntong palamuti sa INA po ng Mesiyas.

Si Maria ay “First Lady” ng buong sangkalangitan,

na higit sa dilang hari at reyna ng sinukuban ;

sinaplutan Siyang Reyna nang saplot ng kabanalan,

binalot ng madlang ginto ng yaman ng kaligtasan;

Ave Maria, gratia plena, - O Reyna ng kalinisan,

hulugan ng Iyong awa ang maruming daigdigan;

limusan ng iyong grasya’t busilak na karangalan,

itong mundong tila dagat ng maruming mga asal.

Sa Ngalang Maria magbigay-pitagan,

nang merong sandata sa pakikilaban;

hanggang sa sandali na huli ng buhay,

sasambit-sambitin ang banal na ngalan;

si Maria’y Pinto sa Langit at Hagdan,

pintuhuin sana sa lahat ng araw;

siya ang gabay mo, Siya’y Taga-akay,

kaya tawagan Mo ang Kanyang Pangalan.

Tota Pulchra

Malinis ...

walang bahid-dungis,

sapul ipaglihi’y banal, Birhen Siyang makalangit,

walang kasing ganda, Tota Pulchara, walang kasing-rikit;

bukod-tanging paraluman, puso’y tigib ng pag-ibig

at lalo pang mahiwaga’y ... walang sala kahit bahid.

Tinakda ...

ng Poong Bathala,

sa tungkuling pagka-ina’y maging Inang mahiwaga,

na sa Kanyang buong buhay ... walang sala na ginawa;

walang salang orihinal, kahit benyal ... o dakila,

kay Maria ay wala ring naging pintas na masama.

Si Maria ...

sa gawa’t isip Niya

at sa Kanyang mga wika’y wala namang naging mantsa,

walang hilig sa masama, malinis ang bawat pita;

Siya nga ay impecable, di-uubrang magkasala,

sumusunod ang katawan sa katwiran at konsyensya.

Ang Diyos

ay tarok na lubos,

kaya Kanyang iniibig nang pag-irog na mataos

at di Niya maatim na di sundin yaong utos;

sa kinang ng madlang grasyang sa Birhen ay ibinuhos,

wala Siyang iwing lakas na sa Poo’y tumalikod.

Sa lusak

ng maruming burak,

ang Birhen kong Inang mutya’y buong buhay na lumakad,

ngunit hindi man nahawa sa “putik na lumilipad;”

ginto Siyang ubod linis, gintong puro, gintong payak

na gaya ng Herusalem na Langit ng mapapalad.

Ika-25 ng Disyembre

Dakilang Kapistahan ng Pagsilang ng Ating Panginoon

Mabuting Balita: Lk. 2: 1 - 4

Imahen ng Mahal na Ina: Birheng Naglihi kay Jesu-Kristo

Et Habitavit in Nobis

Sa lansangang bako-bako na mabato’t ubod hirap,

dal’wang tao ang naroong matiyagang naglalakad;

ang lalake’y may balutang pasan-pasan sa balikat,

ang babae ay kagampan, nanunungkod na maingat;

sila pala si San Jose at ang Birheng sakdal dilag,

sa utos ng emperador ay nais na makatupad;

patatala sila doon sa BELEN na bayang liyag,

kaya doon ay nagsadyang sa Nasaret pa nagbuhat.

Nuo’y abot na ang dilim, ... nais nila’y mamahinga

at kahit sa isang dampa’y tumutuloy sana sila;

bawat bahay na tawaga’y tumatanggi sa kanila,

kahit sulok ay di nais na ibigay sa dalawa;

kaya sila ay lumabas sa libis ng bayang aba

at, kay palad ! natagpua’y silungan ng isang kweba;

loob yata ng Maykapal, ... “na palasyong matalaga

ang yungib ng dukhang-dukhang tirahan ng mga tupa.”

Nilinis ng magsing-irog ang kuwebang tinuluyan,

inayos ang gamit nilang dinala sa paglalakbay;

sumapit ang hating-gabi, ... si Maria ay nagluwal,

si JESUS ay mal’walhating sa liwanag isinilang;

walang hirap na nanganak itong BIRHENG paraluman,

walang dusa’t walang sakit, walang pait na nagdamdam;

Birhen siyang nanatili na ang iwing kalinisan,

di-nagahak, di-napilas, di-nasira kailanman.

Binalot sa Kanyang lampin ang mabunyi Niyang ANAK,

sa napulot na sabsaba’y inihigang buong ingat;

sa pisngi ng Kanyang BUNSO ang halik ay inilagak,

saka sila ay lumuhod at sumambang buong wagas;

sa dalitang naroroon sa paligid ng Mesiyas,

puso nila’y nababagbag sa hiwagang namamalas;

sa nahimlay Niyang Sanggol na Maykapal nating lahat,

sumasamba ang magkasing pag-ibig ay nag-aalab.

Maaaring ipanganak ang Mesiyas sa palasyo

at mahiga sa himlayang de kutson at gintong puro;

pobreng kweba at sabsaban ang pinili at ginusto,

upang tayo ay turuang “talikdan ang yama’t luho;”

lubos Siyang makumbabang nanaog sa ating mundo,

nang ang yabang ay gamutin sa palalong mga tao;

nagtiis nang karukhaan ang Mag-Inang maginoo,

upang tayo ay magbata’t sa mabuti’y mapanuto.

Sa loob ng kwebang yaon ang naroo’y REYNANG BIRHEN

na lingid sa mga mata nitong mundong kabilanin;

naroon ang POONG JESUS sa timyas ng Kanyang piling

na layuni’y makibaya’t maki-anyo sa alipin;

sa sumambang mga pastol, sa awit ng mga anghel,

ang Birhen ay nagninilay sa damdaming mataimtim;

tuwing tayo’y mag-komunyon, Inang Birhen ay gayahin,

sa kay JESUS NA TINANGGAP ay sumambang walang maliw.

Ika-30 ng Disyembre

Kapistahan ng Sagrada Familia (Banal na Mag-anak)

Mabuting Balita: Lk. 2: 36 - 40  

Imahen ng Mahal na Ina: Maria, Esposa ni Jose at Ina ni Jesu-Kristo

                        

Banal na Mag-anak

Ang pamilya ay batayan at sandigan ng lipunan

at haliging sa gusali nitong mundo’y pampatibay;

pag marupok ang mag-anak ay mahina din ang bayan,

may anay at gipo-gipo ang lakas ng daigdigan;

turingan mo kung nasaan ang pamilyang matitibay

at ako ang magsasabing malakas ang sambayanan;

kaya nga ba’t masdan ninyo ang Mag-anak na uliran,

si Jesus at Maria’t Jose, ang pamilyang sakdal-banal.

Yao’y angkang maralita, walang yaman, dukhang-dukha,

maliban sa kayamang makalangit, - mabathala;

si San Jose’y aluwageng uliran ng manggagawa,

sa sipag ay walang sawa, walang angil sa paggawa;

ang Araw ng Katarungang si Jesus na Poong mutya,

nagtago sa karukhaan, ... pag-tanglaw sa mga bansa;

ang Babaeng Ina ng Diyos at Dilag na masanghaya

ay salamin ng babae’t mga Inang na sa lupa.

Mahinhin ang Inang Birhen, masipag at matiisin,

nagpupunas, naglalaba, nananahi, nagsasaing ;

masuyo sa Kanyang Anak, lubhang maalalahanin,

uliran sa kabaitan, mapagnilay, madasalin;

ang anak ay laging tapat, - sa magulang masunurin,

sa bait at kabanala’y sumusulong nang taimtim;

ang lalake’y ubos-kayang sa trabaho’y walang tigil,

upang ipag-agdong buhay ang mag-inang kanyang aliw.

Ang patibay ng tahana’y dapat munang bigyang-tibay

sa bisa ng matrimonyong sakramento ng simbahan;

ang tapat na pagsasama’y sa pag-ibig sa Maykapal,

nararapat na itirik, nang tumatag at tumibay ;

at kung sila’y magkabunga, ang bunso ay pabinyagan,

sa palihan ng relihiyon pandayin ang diwa’t asal;

gisingin sa kabanalan ng mabait na magulang

at hubuging walang sawa sa banal na mga aral.

Ang babae’y manganino sa Birhen ng madlang-awa:

“katapatang walang dungis, - kabaitang pambihira,

sa tungkulin ay marubdob, sa gawa’y walang sawa,

hindi hibang sa good-time, sa mad-jong at mga handa;

una muna ang magsimba at maglingkod kay Bathala,

ang asawa’t mga anak ay tapunan ng aruga;

gawing isang paraiso ang tahanan kahit dampa,

na aliw ng kanyang bunso at kabiyak niyang mutya.

Ang lalake’y kay San Jose tumitig at magsitulad,

maging tapat na asawa na ligaya ng kabiyak;

huwag yaong may number two na magulo’t talipandas,

kahit ka na mayaman pa’t may salaping limpak-limpak;

sa negosyo’y walang daya, malinis ang mga lakad,

at tunay na katoliko sa lihim man at sa hayag;

lalake ka na haligi ng bayan mo at mag-anak,

na dangal ng iyong lipi at bansa mong Pilipinas.

Page 3 of 4

Please press Older Posts for Page 4 and Vol. 1, Issue 3, September 2012.