Dambana at Pananampalataya: PASASALAMAT: RDO. P. NICANOR TRINIDAD VICTORINO

Friday, August 02, 2013

PASASALAMAT: RDO. P. NICANOR TRINIDAD VICTORINO - NAGDIRIWANG

Ika-7 ng Hunyo, 2013

Dakilang Kapistahan ng Kamahal-mahalang Puso ni Jesus

Ika-60 Anibersaryo sa Pagkapari ni Rdo. P. Nicanor Trinidad Victorino

Parokya ni San Miguel Arkanghel

Poblacion, Bacoor, Cavite

Pasasalamant

Rdo. P. Nicanor Trinidad Victorino

Tagapagdiwang

Hindi ko alam kung paano kayo pasasalamatan. At ang masasabi ko ay, nag-uumapaw ngayon ang puso ko sa mga pagkakataong ito dahil sa inyong pagtalima.

Hindi ko talaga alam kung paano pasasalamatan ang Panginoon. Tulad ng sinabi ni Msgr. Vengco, mahirap ang makaabot ng ganito katagal na edad ng paglilingkod sa Panginoon. Ngunit ibinigay sa akin ang panahong ito, nakaabot ako ng ika-60 taon ng aking pagkapari sa kabila ng aking kahinaan at pagiging makasalanan. Kaya hindi lubos isipin kung paano pasasalamatan ang Panginoon. At kayong lahat ng naririto sa aking kapiligiran, alam kong lahat kayo'y naririto sapagkat mahal na mahal ninyo ako. Ito'y sapagkat noong inanyayahaan ko kayo dito, sinabi ko na kung di kayo pumunta, “ikamamatay ko.” Tumalab ang aking “pananakot” sa kanila, kaya nandito sila ngayon. Ngayon ay nalaman ko na ayaw pa rin nila ako mamatay.

Dahil sa lahat ng ito, malaki ang kailangang kong ipagpasalamat sa Panginoon. Isang tunay na biyaya ito dahil sa loob ng 60 taon, naging puno ng pagmamahal ang Panginoon sa mga taong aking napaglingkuran. Naalala ko pa noong magdiwang si Msgr. Aguinaldo na aming kababayan ni Msgr. Vengco noong magdiwang siya ng ika-60 taon ng kanyang pagkapari. Tinawag niya ako, “Kabayan”, sabi ni Msgr. Aguinaldo, “ngayo'y retirado na ako at naka-animnapung taon na, pagkatapos nito pwede na akong mamatay.” Ganun din naman ako, pero ang presensya dito ng lahat ng napaglingkuran ko ang nagpapakita sa akin talaga na mahal na mahal ninyo talaga ako.

Ang sabi ko sa tagal ng panahong naglingkod ako bilang pari, ang dami ko nang nakasama at nakilala. Marami sa kanila ang naririto ngayon at ako'y natutuwa na nandito kayo. Nagpapasalamat ako kay Fr. Sharkee, siya ang nagpagayak nito simbahan para sa pagdiriwang natin ngayon. Siya rin ang nagbigay sa akin ng suot-suot ko ngayon kaya maraming salamat.

Hanggang ngayon di ko pa rin alam kung paano kayo pasasalamatan. Nadestino rin ako sa ilang mga parokya sa tagal ng taon na ako'y pari. Una akong nadestino sa Antipolo noong ako'y batang pari pa. Palakpakan natin ang mga taga-Antipolo, mga nakasama ko roon noong bata pa ako. Salamat sa inyo. Marami sa aking mga naksama dun sa totoo lang ay patay na, kaya sa mga naririto malaki ang aking pasasalamat. Sunod naman ay nadestino ako sa Trece Martires. Magubat ang Trece at dumating ako doon wala pa noong palengke at sa ilalim ako ng puno ng mangga nagmimisa. Nagkamatay na rin ang lahat ng kakilala ko doon sa tagal ng taon ko ngayon. Nagpapasalamat naman ako sa mga iilan na nariritong buhay pa na nagdiwang kasama ko. Sunod naman ay nadesitno ako sa Binakayan, dalawang taon lang ako doon. At iyon ay pagsisisi ko dahil sana nagtagal ako doon dahil napakamapagmahal ng mga taga-Binakayan. Pagkatapos ng Binakayan, General Trias, walong taon ako doon at dito 21 taon. Kaya naman noong papasok ako ng arko, tumulo ang luha ko sa lahat ng mga sumalubong, sabi ko, “Mahal rin pala ako ng mga taga-Bacoor.”

Dito na ako sa Bacoor nagtagal kaya naman hindi ko makakalimutan ang mga taga-Bacoor. Ang mga ala-ala dito ay talagang kasiya-siya, kaya di ko ito makakalimutan kailanman. Kaya salamat sa inyong lahat lalo na sa mga pari ngayong nandito, kay Bishop Lolo, Bishop Sobreviñas; kay Bishop Iñiguez; at kay Msgr. Vengco na nagbigay ni homilya. Kami ni Bishop Sobreviñas ay umaattend sa Ephesus (ministeryo para sa mga matatandang pari sa pangangalaga ni Msgr. Vengco) at ang mga umaattend daw dito ay tumatagal ang buhay. Kaya siguro mahahaba ang buhay namin dahil miyembro kami ng Ephesus.

Kanina narinig ninyo ang sinabi ni Msgr. Vengco, hindi ba ito tumimo sa mga puso ninyo? Ito ang mensahe ng Mahal na Puso ni Jesus at lubos akong nagpapasalamat sa kanya dahil sa kanyang tulong. Kababayan ko 'yan, kababayan ko 'yan. Siya ay ipinagmamalaki ko kahit saan.

Ngayon ay hindi pa tapos ang pasasalamat dahil yayayain ko ulit kayo sa ika-isang daan kong taon ng aking kapanganakan sa 2024. At higit pa rin iyan inaanyayahan ko rin kayo sa 2028 sa ika-75 taon ko bilang pari! Lahat siguro tayo ay matanda na noon pero wala namang imposible sa Panginoon. Yung makaabot nga ako ng ganito katagal ay isang tunay na gawa ng Diyos. Kung alam ko lang na makakaabot ako ng ganitong taon, ako na siguro ang pinakamayaman dahil ang dami ko nang napuntahan at nakilala. Kaya naman ako'y nagpapasalamat sa pagkakatong ito at napupuno ng kaligayahan ang aking puso dahil sa inyong lahat, pati ang mga ninong at ninang na naririto. Isa-isa ko po silang pinuntahan at inaya para sa pagdiriwang na ito. Labis ang aking pasasalamat ko sa kanila.

Maraming salamat sa inyong lahat. Ito tapos na ang pasasalamat at hindi ko ito makakalimutan habambuhay. Nawa'y tayo'y muli magkikita at magsasama-sama dahil kapag di pa kayo pumunta ay “ikamamatay ko!” Mararming maraming salamat!

Mga Parokyang Pinaglingkuran ni Rdo. P. Nicanor Trinidad Victorino

Diyoesis ng Imus