LITERARY: FLORES DE MARIA (San Jose, Hagonoy, Bulacan)

(Mula sa Patnugot: Isang akda na may pormang patula ukol sa natatanging pagdiriwang ng Flores de Mayo sa San Jose, Hagonoy, Bulacan na kung saan nagdidiwang ng tatlong beses sa tatlong lugar ang barrio: sa kapliya, sa purok 1 at purok 2 ng barrio. Dito ginaganap ang pagpaparangal at pag-aalay ng bulaklak sa Reyna ng mga Bulaklak tuwing Mayo kasama na din ang pagtutuklas ni Sta. Elena sa krus  tuwing Santa Cruzan.)

Buwan ng Mayo

Sadyang inilaan

Ang Birhen Maria

Pagsuyo ay alayan

Pinakatanging nilikha ng Ama

Nililok maging Ina

Ni Jesus, Anak na Sinta.

Tunay na pinagpala

Ng Panginoong Dakila

Maging kalikasa’y itinadhana

Bulaklak ay maglipana

Saan man dako luminga.

Katapusan ng Abril buwang kadaraan,

Abala ang sa bisita ni San Jose’y panguluhan

Kinakalap, inaanyayahan

Mga batang paslit, anuman ang gulang

Upang kinabukasan

Sa kapilya’y magdasal, magkantahan

Samantalang bulaklak iniaalay

Kay Mariang paanan.

Simula Mayo a-primero

Hanggang a-treinta-y-uno,

Mga batang puti ang kasuotan

Simbolo ng busilak na kalooban

Naglalakad, marahang-marahan

Pinag-iingatan, pakpak sa likuran

Habang basket, tangan-tangan

Makulay, sari-saring bulaklak, nilalaman

O! Kay-gandang pagmasdan.

Bangong humahalina

Ng kuwintas na Ilang-ilang, Sampagita

Kampupot, “Calachuchi” at “Camia”;

Mayroong nakapumpon pa

Rosas, “Dona Aurora”

“Caballero”, “Bandera Espanola”

Santan, “Bougainevilla”

Puti, dilaw, rosas, ube at pula

Sa berdeng dahon, nakapunla

Sa basket, inayos na sadya.

Samyo, gumuguhit,

Sa maraana’y umaakit

Hanggang lotrina ay sumapit

Kay Inang Maria, walang sing-rikit.

Isang paslit, sa hardin nila,

Namitas daw siya –

May ngiti sa labing ipinrisinta

Sariwa’t makulay aniya

Bulaklak pala

Ng kalabasa

At ampalaya.

( Isang klasikong halimbawa

Ng inosenteng pagsinta. )

Sa kapilya, mga ina

Banal na rosaryo, inuusal

Dalangin ay kahalintulad

Ng talulot ng bulaklak

Na taglay ng bunsong anak.

Namumukadkad, humahalimuyak

Sama-sama, kanilang iaalay

Kay Birhen Maria,

Pinipintuho, minamahal.

“Itong bulaklak na alay

Ng aming pagsintang tunay

Palitan mo, O Birheng Mahal

Ng tuwa sa kalangitan”

Bahagi ng awiting dasal

Nakatimo, nakakintal

Sa puso ng bawa’t isang nag-aalay

Hanggang sa huling hibla ng buhay.

Sa mga nag-alay, bilang pa-“consuelo”

Tinapay at inuming may “hielo”

Magkaminsa’y ginatan at biko

Pinagsasaluhan, buong kasiyahan

Sa gumanap na “hermanang” tahanan.

Kinabukasan,

Mga bunso, muli, ay nariyan

Sa tabing-daan

Sila’y nag-aabang

Taglay, bulaklak na kapipitas lamang

Handog sa mahal na Inang.

Anaki’y pagtalima sa isang panata

Nasasalamin sa kanilang sonata –

“Araw-araw, kay Maria

Kami ay nagdarasal

Si Mariang aming Reyna

Ibig naming marangal.

Kanyang tulong, lagi-lagi

Ay aming hinihiling

Pupurihin naming tuwina

Maging araw at gabi.”

Pagsapit ng Mayo, ika-tatlumpo at isa,

Sa hapon, ganap na ika-lima

Nakatakda, Banal na Misa

Paringal na ubod dangal

Ukol kay Santa Maria

Kay Hosep na esposa,

At kay Hesus na Butihing Ina.

Sa patio, nagdaratingan

Mga dalagang nayon, pagkagaganda

Hatid ng musiko, animo ay reyna

Naka-baro’t saya, nakabiste

Nakapulbo, nakakolorete

Tampok sa prusisyon sa gabi

Mga sagala, nakahilera

Kinakatawan, mga banal at santa

Itinatanghal ang AVE MARIA.

Kasama ang“Divina Pastora”,

At si “Rosa Mistica”

Na kay rami ng dama

Sa huli’y ang “ultima reina”

Nakaputi at pinakamaganda

Mga bulaklak at orkidyas

Kilik-kilik, dala-dala.

Matapos ang prusisyon,

Pagbalik sa bisita

Bulaklak at kadalagahan

Iaalay kapwa kay Maria

Inang sa rilag, walang kapara.

Mga handog na talulot ng pagsinta,

Pamanhik, magsilbing suob nawa

Pasasalamat sa tinanggap na biyaya

Sa Diyos Amang Dakila.

Sa huli’y dalangin

“O, Inang Birhen

Lahat ng hibik ay ihain

Sa Poong Diyos na Ama namin

Huwag kaming siphayuin,

Bagkus, abang bayan ay ampunin,

Laging tangkilikin

Ngayon at magpakaylanman. Amen.”

“Ave Maria Purissima,

Sin pecado concevida.”

cttf

5/20/12