Noong ika-3 ng Mayo
isang anak ang bumalik sa kanyang pinagmulan,
upang magpasalamat sa biyayang natanggap,
ang pagkaparing nahubog sa lupang tinubuan.
Magpapakilala
lang po muli ako, ako po si Rdo. P. Raymund Victor Acuña. Ako po ay
kababayan ninyo mula dito sa Hagonoy, Bulakan. Mula po ako sa pamilya
ng Acuña at Martin ng Sta. Elena at ng Sagrada Famila at naging
parokyano dito sa Parokya ni Sta. Elena Emperatriz. Ngunit hindi po
ako dito naordenahan bilang pari, kundi sa Diyosesis ng Tarlac dahil
may mga kamag-anak din ako sa lugar na iyon. Kaya naman ako ay isang
binhi, “a seed”, na nagmula dito sa pinagpalang bayan na ito na
nagbigay ng napakaraming nagpari sa Simbahan, na siya namang itinanim
sa Tarlac; isang lugar na nangangailangan ng mga pari. Alam natin sa
pagdaan ng panahon, maraming paring anak-Hagonoy ang nakapaglingkod
at patuloy na naglilingkod di lamang dito sa Diyosesis ng Malolos,
kundi pati na sa iba't ibang diyosesis at mga lugar ng misyon, di
lamang sa Pilipinas kundi hanggang sa iba pang sulok ng daigdig.
Mapalad ang inyong lingkod na mapabilang sa mga binhing mula sa
bayang ito.
Bukod
dito, naririto ako para sa ikalawang bagay bukod sa aking pasasalamat
sa pagbalik ko dito sa ating bayan, ang pagdiriwang ng kapistahan
para sa minamahal nating patronang si Apo Elena. Ngayon ay
ipinagdiriwang natin ang ika-siyam na araw o ang bisperas para sa
kapistahan ni Apo Elena. Tanong ko lang po, sinu-sino po dito ang mga
kasama natin ngayon ang hindi taga-rito sa Sta. Elena? (Marami
ang nagtaas ng kamay)
Makikita po natin na sa dami ng mga naririto ngayon na hindi
taga-barrio ng Sta. Elena, makikita natin na malakas ang debosyon ng
mga mananampalataya kay Apo Elena.
Ang
debosyon natin kay Apo Elena ang nagpapanatili sa atin, dahil
kailangan natin ng inspirasyon, kailangan natin ng saksi na
magpapatotoo sa atin na sa harap ng napakaraming problema, haharapin
at masosolusyunan natin ang mga ito. Naniniwala po ba kayo doon?
Kahirapan sa buhay, kahirapan sa pagtratrabaho, lahat ng taliwas sa
dapat – ito ang ating mga tinitingnan. Kanino tayo nanghihingi ng
tulong? Saan tayo kumukuha ng inspirasyon? Pumupunta tayo dito sa
dambanang ito at tinititigan natin ang Krus, ang Krus na Siyang
pinagpakuan ng ating Panginoon. Ito ang ipinakita sa atin ni Apo
Elena, na ang Krus ay huwag nating katakutan. Itinuro sa atin ni Apo
Elena na dapat nating yakapin at kailangan din nating dalhin ang
ating krus, ang Krus ni Kristo.
Kung
mapapansin ninyo, bakit kaya tayo patuloy na pumupunta dito – upang
makinig, upang tingnan, upang maramdaman natin ang itinuro ni Apo
Elena. Ipinakikita sa atin na ang buhay ay hindi weather-weather
lang. Ang buhay ay
isang gulong ng palad, minsan ay nasa itaas at minsan naman ay nasa
ibaba, na ang buhay ay ang pagyakap natin sa Krus. Ang pagyakap sa
krus hindi bilang paghihirap, kundi bilang pagpupugay sa kadakilaan
na ginawa ng ating Panginoong Jesukristo. Sa pamamagitan ng Krus,
isinalba Niya ang mundo. Sa pamamagitan ng Krus, natamasa natin ang
kaligtasan. Sa loob ng napakaraming panahon, nawala ang krus, ngunit
dahil sa pananampalataya ni Apo Elena, nakita at natagpuan ang Krus
ni Kristo at binigyan ito ng nararapat na pagpupugay. Ito'y upang
ipakita na sa gitna ng ating mga paghihirap, nariyan ang
pananampalataya na nagpapakita sa atin na karamay, kahagkan, at
kapiling natin ang Diyos sa ating buhay.
Kaya
matatagpuan natin sa ating Ebanghelyo na sinabi ni Jesus na, “ang
nanalig sa akin ay makagagawa ng mga gawa Ko at higit pa rito dahil
papunta na Ako sa Ama.” Sa lahat ng naniniwala sa Kanya, sino ang
nagpakita nito at naghanap upang makita ang Krus – walang iba kundi
si Apo Elena. Tayo, lumaki tayo na sinabi sa atin na, “Ninang ko po
si Apo Elena.” Ang gampanin po ng isang ninang o ninong ay hindi
lamang magbigay ng regalo tuwing Pasko. Ang gampanin ng isang ninang
o ninong ay upang maging mga pangalawang magulang na maging halimbawa
sa kanilang mga inaanak. Hindi lamang pangalawang magulang kundi
tagapagtaguyod din ang mga ninang at ninong sa kanilang mga inaanak.
Tayong mga inaanak ni Apo Elena, di man tayo binibigyan ng regalo
tuwing Pasko, may ipinapakita naman siya sa atin na maging halimbawa
na yakapin ang Krus at sumampalataya sa Krus. Dahil ang Krus rin na
ito ang nagbibigay sa atin ng kalinga. Dahil ang Krus na ito, kung
saan dumapo ang Kanyang katawan, kung saan dumaloy ang Kanyang dugo
at nagpapa-alala sa atin sa pamamagitan nito, matatamasa natin ang
kaligtasan.
Si
Apo Elena ang nagbigay sa atin ng halimbawang ito na taun-taon ay
sinasariwa natin na sa pagiging deboto niya, ipinapasa natin sa mga
kabataan ang pamimintuho. Sana ang kulturang ito ay maipasa natin at
maipamana natin sa ating mga anak at apo, upang sa pagdami pa ng mga
henerasyon ay patuloy nating isaganap ito bilang isang pagtitipon at
pasasalamat. Kaya naman ngayon sa ika-siyam na araw ng pagnonobena
para kay Apo Elena, ating pamimintuho sa kanyang pintakasi, bigyan
nawa tayo, biyayaan nawa tayo ng kalakasan, ng buhay upang
mapagpatuloy natin ang ating ginagawang ito. Amen.
Prima Misa Solemne: Rdo. P. Raymund Victor Acuña
Ika-3 ng Mayo, 2014 - Ika-9 na Araw ng Nobenaryo
sa Karangalan ni Apo Elena de Hagonoy
Photography Acknowledgement: Sem. Kendrick Ivan B. Panganiban
Publication Director
No comments:
Post a Comment