Ano ba ang Bayang Levitico?
Ang Bayang Levitico: Isang Pagkilala sa mga Paring Anak-Hagonoy ay isang natatanging bahagi ng pahayagang ito na naglalayon na magbigay ng panig para sa mga paring anak-Hagonoy. Gusto nitong bigyang-pansin ang natatanging pamanang kalinangan ng Simbahan na nagmula sa bokasyon ng mga paring anak-Hagonoy na naging dahilan kung bakit tinawag ang bayan sa katawagang Bayang Levitico.
Bawat issue magbibigay ng tuon ang bawat bahagi ukol sa buhay ng piling bilang ng mga pari. Sila ay mga totoong Catholic Hagonoeño na nabuhay, tinawag at nahubog upang sundan ang mga yapak ni Kristo sa pagiging pari para sa Simbahan. Dito lubos nating tuklasin ang ganda at biyaya ng buhay-pari sa pagbabahagi ng ating mga kababayang inordenahan sa pagkapari ni Kristo.
Mga Paring Anak-Hagonoy
Vol. III, Issue 2, Hulyo 2014
Rdo. P. Domingo Agulto Cruz
Sta. Elena, Hagonoy
Rdo. P. Marlou Tarcisio Naval Cruz
Sagrada Familia, Hagonoy
Rdo. P. Aly Alfonso Barcinal
San Juan, Hagonoy
Rdo. P. Peter Julian Eymard Cabrera Balatbat
Sto. Niño, Hagonoy
Ano
o anu-ano po ang nakaimpluwensya sa inyo upang maging pari?
PANAHON: Ang ibig kong
sabihin sa panahon ay yung pagkakataon na sa takbo ng buhay ko, doon
ko natagpuan ang aking bokasyon. Habang nag-aaral ako noon seminaryo,
hindi ko inaasahan na magpapari talaga ako. Basta ang mahalaga lang
sa akin ay makapag-aral. Nag-aral ako sa seminaryo hanggang sa umabot
ako ng ika-apat na taon sa teolohiya. Noong nandun na ako sa bahaging
iyon ng aking paghubog sa seminaryo, noon ko pa lang TALAGA
nagustuhang magpari. Kaya talagang masasabi ko na ang paglagi ko sa
seminaryo sa mga panahong seminarista pa ako ang nakaimpluwensya sa
akin upang maging pari. At noon ay hindi rin madali na magpari dahil
ako'y hindi naman galing sa mayamang pamilya: buhay mahirap, kawalan
sa buhay, walang pambayad sa pag-aaral. Sa madaling salita
kinailangan ko talagang magtiyaga at doon pumaroon ang aking buhay
hanggang sa ako nga'y naging pari na.
ST. BRIDGET CATHOLIC CHURCH - Ang parokyang kasalukuyang pinaglilingkuran ni P. Domingo Cruz. Makikita ito sa sa Diyosesis ng Houma-Thibodaux sa Louisiana sa Estados Unidos. |
Ano
o anu-ano pong mga pampamilyang tradisyon o tradisyunal na debosyon
ang nakatulong upang mas umunlad ang inyong bokasyon?
Sa mga tradisyunal na
debosyon, naging malaki impluwensya sa akin yung pagdarasal naming
pamilya na magkakasama tuwing hapon. Kapag alas sais na ng gabi
dinarasal namin ang orasyon at magkakasama kami sa lahat ng
pananalangin.
Ano po ba ang naitulong
ng inyong pinagmulang parokya (para sa mga lumaki sa Hagonoy) o
komunidad sa Hagonoy (para sa mga sandali lang nanatili sa Hagonoy)
sa pagpapalakas ng inyong pagnanais para sa paglilingkod sa
pagpapari?
Malaki talaga ang naging
impluwensya sa akin ng Simbahan. Laking Simbahan din kasi ako. Ako
noon ay sakristan sa parokya kaya nakita at naranasan ko ang
pamumuhay ng isang lingkod at ebidensya nga dito ang paglaki ko sa
kumbento at simbahan. At habang nasa Simbahan ako, nakikita ko kung
gaano katiyaga ng mga tao sa pag-aabuloy at sa pagsisimba na talagang
nakapagbigay ng lakas sa aking bokasyon sa pagpasok ko sa seminaryo.
Ano pong mensahe ang
nais ninyong ibigay sa mga tumatangkilik sa pahayagang ito upang mas
yumabong ang bokasyong Katoliko lalo na sa pagpapari?
Ang magandang pagnilayan
natin ay kung tayo ay tao, dapat ipakita natin ang ugaling-tao sa
ating kapwa-tao. Iyong mga tanda ng paggalang, katapatan, pagmamahal
ang magpapakita sa atin na mahal natin ang isa't isa at mahal natin
ang Diyos na nagpaparamdam na mayroon tayong bokasyon upang magmahal,
pari man o hindi.
Ano
o anu-ano po ang nakaimpluwensya sa inyo upang maging pari?
Nakapagimpluwensya
sa akin ang halimbawa ng aking yumaong ama na noon ay Sacristan
Mayor at
escribante sa aming parokya. Gayundin, malaki din ang impluwensya sa
akin ng isa naming yumaong Kura Paroko dito sa Nueva Ecija na si
Rdo. P. Pedro O. Balagtas.
Malaki
din ang ginampanan ng mga Paring Redemptorista (CssR –
Congregation
of the Most Holy Redeemer)
na laging nagmimisyon noon sa aming parokya noong kami'y mga bata
pa.
At isa ring naging
impluwensya sa akin na nag-enganyo sa akin na maging pari ay ang
aking yumaong lola na walang sawang nangaral sa amin noong mga bata
pa kami.
Ano o anu-ano pong mga
pampamilyang tradisyon o tradisyunal na debosyon ang nakatulong
upang mas umunlad ang inyong bokasyon?
Naaalala
ko na ang mga gawaing nakatulong sa aking pagiging relihiyoso at sa
pag-unlad ng aking bokasyon ay ang mga sumusunod: ang aking
palagiang pagdarasal ng rosaryo, ang pagdarasal
ng oracion
o
ang Angelus
tuwing
ika-6 ng gabi at ang pagsisimba linggo-linggo.
Pagdating
sa aking kaugnayan sa bayan ng Hagonoy sa Bulakan, naaalala ko ang
mga paring nakilala ko at nabanggit sa akin ng aking mga kamag-anak
mula doon. Sila ang nagmistulang ugnayan ko sa bayang ito na
maraming paring anak. Sa mga paring ito lolo ko si Rdo. Msgr.
Pascual Lopez Cruz, D.P. na naglingkod din sa Diyosesis ng
Cabanatuan. Tiyuhin ko naman si Rdo. P. Tranquilino Castro Cruz na
naging Chief
Chaplain ng
Hukbong Katihan ng Pilipinas. Kaklase ko naman si Rdo. P. Fernando
Villanueva Fernando noong nag-aaral ako sa Pamantasan ng Sto. Tomas
sa Maynila.
Ano pong mensahe ang
nais ninyong ibigay sa mga tumatangkilik sa pahayagang ito upang mas
yumabong ang bokasyong Katoliko lalo na sa pagpapari?
Nawa kayong mga
tumatangkilik sa pahayagang ito ay maging mga buhay na halimbawa ng
mga pangaral ng ating Panginoong Jesukristo, maging mabuti at gumawa
ng mabuti sa lahat ng pagkakataon, saan man naroroon.
Ano
o anu-ano po ang nakaimpluwensya sa inyo upang maging pari?
Isang
malaking nakapagimpluwensya sa akin ang pagiging sakristan ko noong
ako'y Grade 2 at tumuloy hanggang ako'y umabot sa ika-apat na antas
sa sekundarya sa Roosevelt College – Lamuan. Sa paglilingkod ko
noon sa pagiging sakristan, halos lagi na akong nakapirme sa parokya,
sumasama pa ako sa mga house
blessing, car blessing at
mga misa para sa patay.
Noon ay lagi akong sumasama
sa pari na naging kaibigan ko at dumadalaw kasama niya sa iba't ibang
simbahan. Naging malapit ako sa kaibigang ito na si Rdo. P. Roberto
Ignacio na dati'y naglilingkod sa Diyosesis ng Malolos sa Bulakan at
noon nagkasama kami'y lumipat sa Diyosesis ng Antipolo.
Noong bata ako'y nalaman ko
rin na may kamag-anak akong obispo, ang Lubhang Kgg. Severino Miguel
Pelayo na taga-San Juan din sa Hagonoy. Noon pa man ay naging
relihiyoso na ang pamilya namin, lalo na sa panig ng aking ina. Sa
kanya ko natutunang gawin ang aking mga obligasyon na magsimba, lalo
na bago pumasok sa eskuwela.
Ano
o anu-ano pong mga pampamilyang tradisyon o tradisyunal na debosyon
ang nakatulong upang mas umunlad ang inyong bokasyon?
Sa Marikina kami nakatira
noong bata pa ako kaya doon ko naranasan ang pagtawag sa pagpapari
bilang isang lingkod sa Parokya ng Inmaculada Concepcion. Ngunit mula
sa kaugalian ng aking mga magulang ko nakuha ang mga ugali na gawin
ang gabi-gabing pagrorosaryo kasama ang pamiya, taunang pagtaguyod ng
Bisita Iglesia at peregrinasyon sa Antipolo at sa Manaoag. Tuwing
Miyerkules naman ay lagi kaming nagdarasal ng nobena sa Ina ng Laging
Saklolo. Ang mga gawaing ito na may kinalaman sa Mahal na Ina ang
naging dahilan kung bakit lumakas ang aking pamimintuho sa kanya.
Dito ko ninais na maging aktibong miyembro ng Lehiyon ni Maria na
naging panata ko noong ako'y bata pa.
Ano po ba ang naitulong
ng inyong pinagmulang parokya (para sa mga lumaki sa Hagonoy) o
komunidad sa Hagonoy (para sa mga sandali lang nanatili sa Hagonoy)
sa pagpapalakas ng inyong pagnanais para sa paglilingkod sa
pagpapari?
Sa
pag-uwi namin sa Hagonoy noong ako'y bata pa, palagian pa rin ang
aming pagsisimba. Sa mga naging kasama kong pari doon,
nakipagkaibigan ako sa kanila, lalo na sa mga tinuturing ko na
spiritual
director. Sa
mga naging kasama ko sa Hagonoy noon ako nakikipagsangguni sa mga
bagay na may kaugnayan sa bokasyon sa pagpapari. Dito lumawak ang
aking interes sa mga bagay tungkol sa Simbahan, sa paglilingkod at
buhay paglilingkod bilang pari.
Ano pong mensahe ang
nais ninyong ibigay sa mga tumatangkilik sa pahayagang ito upang mas
yumabong ang bokasyong Katoliko lalo na sa pagpapari?
Ang bokasyon sa pagpapari
ay dapat ariin natin bilang atin at hindi galing sa ating mga
magulang. Ang mga magulang ang nagsisilbing nanghihikayat ngunit
ito'y pasya mo pa rin. Hindi produkto ng impluwensya na kagagawan ng
ibang tao, bagkus ito'y pagtugon mo sa tawag ng Diyos na maglingkod
sa Kanya, sa Simbahan at sa Kanyang sambayanan.
Ano
o anu-ano po ang nakaimpluwensya sa inyo upang maging pari?
Malaki
ang naging bahagi ng pagsama ko noong bata pa ako sa Catholic
Charismatic Movement. Sa
pagsama ko sa ganitong mga gawain ko nakuha ang bokasyon ko. Malaki
din ang naging impluwensya sa akin ng isa lolo kong pair na is Msgr.
Estanislao Tamayo Cabrera.
Ano
o anu-ano pong mga pampamilyang tradisyon o tradisyunal na debosyon
ang nakatulong upang mas umunlad ang inyong bokasyon?
Naging kasanayan na ng aming mga
kamag-anak na kapag alas-6 na ng gabi, sama sama kaming nagdarasal ng
Angelus at ng Rosaryo. Isa itong kaugalian na galing sa Hagonoy na
talagang ginawa namin bilang isang pamilya.
Malaki din ang naging bahagi ng
aking debosyon tuwing ika-3 Biyernes na nakalaan sa Banal na Mukha ni
Hesus. Naaalala ko na pumupunta pa kami doon sa Simbahan ng Quiapo sa
Maynila tuwing ika-3 Biyenes upang magbihilya.
At siyempre yung sama-samang
pagsisimba tuwing araw ng Linggo na bumubuo sa iisang pamilya.
Ano po ba ang naitulong
ng inyong pinagmulang parokya (para sa mga lumaki sa Hagonoy) o
komunidad sa Hagonoy (para sa mga sandali lang nanatili sa Hagonoy)
sa pagpapalakas ng inyong pagnanais para sa paglilingkod sa
pagpapari?
Malaki ang naitulong ng parokyang
pinagmulan ko sapagkat naging kasapi ako ng Knights of the Altar,
naging miyembro ng Lehiyon ni Maria at ng Charismatic Movement-
Morning Star Prayer Group.
Ano pong mensahe ang
nais ninyong ibigay sa mga tumatangkilik sa pahayagang ito upang mas
yumabong ang bokasyong Katoliko lalo na sa pagpapari?
Sa mga tumatangkilik ng
pahayagang ito nawa ay mapalalim ang bokasyong ating tinatahak sa
buhay at maging tapat sa tawag ng Diyos at paglingkuran Siya ng buong
puso at ng may kababaang-loob.
No comments:
Post a Comment